Heel vroeg in de ochtend worden we wakker geschrikt door het geluid van een grommende leeuw naast onze tent. Althans zo klinkt het. Het geluid rommelt door heel je lijf en verlamt je haast.
Na lang twijfelen gaan Auke en Helmer toch kijken waar het vandaan komt, maar Cathelijne vertrouwt het niet en smeert hem naar een plek die dicht kan; het w.c.-gebouw. Maar natuurlijk is er ook nieuwsgierigheid, dus wanneer we even later
Na een lange rechte weg van de Caprivi Namibie in, stoppen we om 13.30 even in Grootfontein, waar we in een park even wat chicken en chips hebben gegeten en getankt en inkopen hebben gedaan. Daarna gaan we snel weer op weg gaan richting Etosha, want met een beetje geluk hebben we nog wat uren in het park door te brengen.
Al gauw rijden we Etosha binnen. Een prachtig uitgestrekt gebied met veel beplanting, maar ook savanne en woestijn. Veel anders dan het volgeplante Krugerpark, met de asvaltwegen en waar je door de bomen de dieren niet meer ziet. En daar verschijnt al het eerste nieuwsgierige dier. Een lange nek.
Om 9.30u zitten we fris alweer in de auto. Ongelofelijk hoe snel je kan wennen aan nachtelijke geluiden. We rijden langs de Okavango Delta omhoog om via de Caprivi strook Namibie in te gaan.
Om 14.15 staan we al in Namibië! Dit is echt de snelste overgang die we tot nu toe hebben gehad. We kijken op de kaart en besluiten tot het plaatsje Rundu te rijden. Weer stoffige wegen en weinig tankstations. We stellen nu vast dat we 680 km
Wanneer de kikkers stoppen met brullen en we net lekker in slaap zijn gevallen blijkt het alweer ochtend te zijn. We besluiten wat te ontbijten en te kijken of we de moerassen in kunnen. We hebben gehoord dat je er kunt kanoën en met zo’n propellorboot kunt varen. Leuk krokodillen kijken! Wanneer we op ons ‘ontbijtkleed’ zitten blijken de mieren ook honger te hebben.
Zondag 21 oktober
De volgende ochtend worden we wakker van gescharrel rond de tent en als we naar buiten kijken zien we daar bijzondere beestjes. Het zijn ‘blauwrug spreeuwen’. Ze zien eruit als gewone spreeuwen, maar hebben rode oogjes en hun kleur is elke keer anders, naar gelang welke hoek de zon op hun schijnt.
’s Ochtends worden we heerlijk uitgerust wakker. Na onze spullen te hebben verzameld en uitgechecked te hebben, gaan we op zoek naar een makkelijk ontbijt. Het valt vreemd genoeg niet mee even iets te eten te vinden in Messina. Uiteindelijk eindigen we weer in de Spur, waar ze blijkbaar ook aan ontbijt doen. Dat hadden we beter niet gedaan.
Vrijdag 19 oktober
Om 7 uur worden we wakker en zien dat de mannen ook naast onze tent hebben geslapen.
We pakken onze spullen terug in, maar moeten wachten tot om 8 uur de grens open gaat. We zitten aan de grens van Zuid-Afrika en als we binnenrijden zijn we direct in het Krugerpark. De mannen helpen ons nog even de banden op te pompen (toch wel handig, een pomp.. een schep trouwens ook) en even later verlaten we Mozambique.
Donderdag 18 oktober
Om drie uur ’s ochtends worden we wakker van de 6 hanen op het binnenplaatsje en zo’n beetje elke haan in een straal van 2 kilometer. We doen alledrie geen oog meer dicht. Achter onze tent beginnen ze even later met twee stokken graan te ‘grinden’. We staan maar op en betalen nog wat voor de plek, alvorens we vertrekken. We staan natuurlijk direct aan de grens van Zimbabwe en verheugen ons erop dat dat ons dagen gaat schelen.
Woensdag 17 oktober
Om 9.00 verlaten we Maputo. We hebben wilde plannen. We willen langs de Limpopo omhoog en daar bij Chiqualaquala de grens over naar Zimbabwe. We twijfelen of we niet beter bij Parfuri de grens over gaan (via Zuid Afrika naar Zimbabwe), want ons geld is ver op en Randen zijn beter te wisselen voor ZimDollars en dan kunnen we eerst ook nog fatsoenlijk tanken. Maar dat is een zorg voor later. Eerst maar deze lange weg trotseren.
Dinsdag 16 oktober
De volgende ochtend wanneer we wakker worden zijn er de nodige muggebulten. We zijn duidelijk een ander Afrika ingetrokken. We besluiten Maputo te gaan verkennen. Auke en ik halen broodjes voor het ontbijt. We zijn vroeg in de stad, maar weer is het druk. De straten staan vol met kraampjes. Spelden, batterijen, plakband, slippers.. alles. Als iedereen verkoopt, wie koopt er dan? We zien weer weinig toeristen.