Cape Point & Babboons

Week 16

Deze week was de laatste week van onze stages. Daardoor was het erg hectisch voor ons beiden. Ik had het erg druk. Ik moest een heleboel dingen afronden en had nog helemaal geen zin om af te ronden. Op de een of andere manier leek het deze week nog gezelliger dan normaal (dat zal je altijd zien). Gedurende de dag bracht ik mijn dagen voornamelijk door achter de computer en af en toe even pauze met een potje poel. Dat is een nieuwe aanwinst van Come and Play, maar het werkritme gaat er wel drastisch op achteruit! Het was eigenlijk de hele week slecht weer, dus de avonden hebben we ook maar gevuld met het typen van de laatste verslagen.

Woensdag weer het hoogtepunt van de werkweek: mijn Xhosa-lessen! Helaas was het mijn laatste. Net nu ik het klikken en klakken onder de knie heb en al 12 woordige zinnen kan maken! Maar ik heb een lesboek, dus kan ik zelfstudie doen. Donderdag kon de auto opgehaald worden. Joepie! ’s Avonds heb ik oliebollen gebakken. Ik had ze er op Come and Play al over verteld en na de ‘erkiesop’ (erwtensoep) was het nu alsmaar ‘wanneer bring jij die oliebollie?’ Het was een groot succes. Om 9 uur ’s ochtends was de eerste schaal al leeg! Heel Come and Play was wit van de poedersuiker. Eigenlijk zou ik vrijdag mijn eindgesprek hebben, maar helaas moest Valerie (supervisor) met haar zoontje naar het ziekenhuis. Nu maar volgende week. Geeft niets, want er zijn nog meer dingen die ik nog op Come and Play wil doen. Het lijkt wel of ik het uitstel..Hmm. Als het weekend aanbreekt zijn Helmer en ik uitgeput. We hadden plannen gemaakt om het einde van onze stage uitbundig te vieren, maar door de drukte en het feit dat we eigenlijk nog niet helemaal klaar zijn eindigden we op de bank met een video met 4 afleveringen ‘Friends’ die Auke had gevonden! We hadden Savanna en Hunters Dry gekocht; 2 ciders die we erg lekker vinden. Hier drinken we geen bier, alleen cider! Uiteindelijk geeindigd met een spelletje ‘Wie Ben Ik?’ Met vloeitjes met een naam erop op ons voorhoofd geplakt waren we bloedserieus (ahum). Helmer had maar moeite om te raden dat hij Miss Piggy was. Deze avond ook besloten dat we de volgende dag naar Cape of Good Hope zouden rijden. Het meest Zuidelijke puntje (zeggen ze) en een plek waar de twee oceanen bij elkaar komen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.