Veilig thuis, lekker slapen. Nog vier dagen konden we de laptop van Daniela gebruiken, daarna zouden we die van Auke weer met zijn drieën moeten delen. Daniela vertrekt zaterdag en heeft ons vrijdagavond uitgenodigd voor een etentje, dan moet de laptop ook terug. Reden genoeg (plus dat we een dag kwijt waren) om als driftige mieren aan de slag te gaan deze dagen. Het lijkt allemaal stug te gaan. Veel lezen, eindeloos stukken aanstrepen, overtypen, proberen er een verhaal van te maken. Hoe Auke het met ons tweeën uithoudt is me niet altijd duidelijk, want vaak hebben Cathelijne en ik driftige discussies over titels, kleine woorden, grote ideeën, plekken waar iets moeten komen en wat we nou zelf eigenlijk vinden. We moeten er zo nu en dan ook even uit. Cathelijne wil haar instellingsverslag nog bij Come and Play afgeven, kan ik ook nog snel een boek halen bij Educo Africa, de organisatie waarmee ik tijd geleden een week Wilderness met criminele jongeren mee gedaan heb. Maar dat is een verhaal op zich… Tegelijkertijd zo veel mogelijk dingen op de computer doen, zolang die er nog is.
Maar wat nu! De avond voor aflevering laat de stroom het bij ons afweten. Een harde klik en het is donker in huis! Nu moet je weten dat stroom hier pre-paid is en met het laatste beetje stroom had Auke voor ons een heerlijke ovenschotel gemaakt. Die konden we nu bij kaarslicht eten. En de rest van de avond hebben we ontspannen doorgebracht. Van een vorige maaltijd waren de schillen van een kleine soort kalebas over. Voeg toe, een mes en een waxinelichtje en ziedaar, Halloween kan gevierd worden. De volgende dag toch even in de agenda opgezocht en warempel in Europa is het Halloween! Alsof we het van te voren geweten hadden!
Vrijdag avond Daniela’s afscheidsetentje in een Thais restaurant, errug lekker! Echt gezellig werd het later, in Cool Runnings, ‘de Kloofse’, na twaalven. Alleen wij, ‘HACK’in’, twee Zuid-Afrikanen, een Duitser en twee Belgische meisjes bleven tot het laatste einde. We werden naar huis gestuurd omdat het personeel tegen een uur of 3 toch ook graag naar huis wilde. Jammer, was toch best gezellig geworden, maar toegegeven we waren ook moe. Dit is ons laatste weekend in CT! We waren het telkens weer vergeten en eigenlijk wilden we een soort afscheidsfeestje geven. Dat is toch best lastig, zo kort van te voren.
