Heel vroeg in de ochtend worden we wakker geschrikt door het geluid van een grommende leeuw naast onze tent. Althans zo klinkt het. Het geluid rommelt door heel je lijf en verlamt je haast.
Na lang twijfelen gaan Auke en Helmer toch kijken waar het vandaan komt, maar Cathelijne vertrouwt het niet en smeert hem naar een plek die dicht kan; het w.c.-gebouw. Maar natuurlijk is er ook nieuwsgierigheid, dus wanneer we even later
Na een lange rechte weg van de Caprivi Namibie in, stoppen we om 13.30 even in Grootfontein, waar we in een park even wat chicken en chips hebben gegeten en getankt en inkopen hebben gedaan. Daarna gaan we snel weer op weg gaan richting Etosha, want met een beetje geluk hebben we nog wat uren in het park door te brengen.
Al gauw rijden we Etosha binnen. Een prachtig uitgestrekt gebied met veel beplanting, maar ook savanne en woestijn. Veel anders dan het volgeplante Krugerpark, met de asvaltwegen en waar je door de bomen de dieren niet meer ziet. En daar verschijnt al het eerste nieuwsgierige dier. Een lange nek.
Om 9.30u zitten we fris alweer in de auto. Ongelofelijk hoe snel je kan wennen aan nachtelijke geluiden. We rijden langs de Okavango Delta omhoog om via de Caprivi strook Namibie in te gaan.
Om 14.15 staan we al in Namibië! Dit is echt de snelste overgang die we tot nu toe hebben gehad. We kijken op de kaart en besluiten tot het plaatsje Rundu te rijden. Weer stoffige wegen en weinig tankstations. We stellen nu vast dat we 680 km