This Is Not An Easy Way Down

Week 13

Zo kwam het er inderdaad van dat de laatste dagen voor Bart en Mascha aanbraken. Maandag toen Helmer en ik terugkwamen van onze stage, waren ze er ook. Ze hadden de dag doorgebracht in de stad om wat souvenirs te kopen voor thuis. Ik vond het allemaal nogal onwerkelijk om te horen. Alle kriebels die ze hadden om terug te gaan… Die avond besloten we het rustig aan te doen, aangezien hun ook de volgende dag zouden vertrekken en de reis nu toch ook een beetje te voelen was. We hebben dus maar twee films gekeken en gerelaxed.

De volgende ochtend (dinsdag) hebben Helmer en ik toch maar alvast even afscheid genomen voor het geval we te laat zouden terugkomen van onze stages. Ze zouden namelijk om half 5 vertrekken. Gelukkig kon Helmer ook eerder weg en heeft mij opgehaald en we zijn haastje repje naar het vliegveld gereden. Daar zaten ze nog in een restaurantje. We hebben nog snel wat gegeten, want veel tijd was er niet. Valerie, hun (en onze) supervisor kwam ook nog langs met een groep studenten die in september naar Nederland komen. Die zullen wij ook nog wel zien en rondleiden in november. Uiteindelijk was het tijd om te vertrekken. Allemaal nog even geknuffeld. Gelukkig is het niet voor altijd, maar staat ons bij terugkomst een leuk feestje te wachten. Bart werd nog even bij de douane gestopt en moest zijn mes even aan Auke geven. Jammer genoeg voor Bart was zijn stagebegeleider niet gekomen, dus hebben wij nu een zak vol kleren, bedoeld voor de straatkinderen. Nou, die vullen wij wel aan en geven het dan wel weer.

Woensdag was een vreemde dag voor mij. Ik was de afgelopen dagen bezig geweest met het opzetten van een resourse-library, daarnaast ook heel de Kaap met Milly rondgereden voor het wegbrengen en ophalen van studenten en reparatie van verschillende busjes. Zo ook vandaag, maar het zal niet waar zijn, halverwege de dag sloeg de griep weer toe. En met deze griep is dat flink. Ik kreeg koorts en binnen een uur kon ik niets meer. Ik was van 9 uur ’s ochtends tot 2 uur ’s middags alleen geweest op het kantoor en ik wist van gekkigheid niet meer wat ik moest doen. Buiten was het plotseling weer bloedheet. De 7 dagen regen zijn voorbij en daarmee zou toch ook de griep over moeten zijn? Ik heb de hele ochtend rondgelopen en thee gedronken tot ze terugkwamen van de Xhosa-cursus (die ik ook volg, maar nu niet meekon omdat er iemand op het kantoor moest passen). Hazel en Milly moesten nog naar de garage en zij hebben me toen afgezet. Donderdag ben ik thuis gebleven, maar volgens Auke moest ik even naar buiten. We zijn toen maar naar het park gegaan (Companies Garden) en daar een uur op een bankje gehangen. Het is daar net het Vondelpark. Break-beatdansers doen trucjes op de vloer, mensen op rolschaatsen, veel mensen zijn aan het zonnen of lezen en kinderen zijn aan het spelen. Maar dan Afrikaanse natuur; palmbomen, acacia’s, bamboe, enz. Na een tijdje besloten we terug te lopen, waar we het natuurwetenschappelijk museum passeerden. Hmm.. Even in onze broekzakken kijken 20 rand. Even vragen.. 8 rand! Okee, wij gaan wel even kijken. Was erg indrukwekkend. Van de geschiedenis en levenswijzen (alles uitgebeeld in levensechte poppen) van de Khoisan tot complete walvisskeletten, fosielen, stenen en ander natuurschoon. Erg indrukwekkend, alleen moest ik elke zoveel tijd even gaan zitten van de duizeligheid. We konden ook nog naar het planetarium, maar dat kostte extra en we waren ook wat te laat. Volgende keer.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.