Krugerpark

Vrijdag 19 oktober
Om 7 uur worden we wakker en zien dat de mannen ook naast onze tent hebben geslapen.
We pakken onze spullen terug in, maar moeten wachten tot om 8 uur de grens open gaat. We zitten aan de grens van Zuid-Afrika en als we binnenrijden zijn we direct in het Krugerpark. De mannen helpen ons nog even de banden op te pompen (toch wel handig, een pomp.. een schep trouwens ook) en even later verlaten we Mozambique. De grenspost van Zuid-Afrika is een stukje rijden en staat in een mooie tuin. Hier kijkt de douanier verbaast als we vragen of we ergens water kunnen bijvullen. Er staat weer een kraantje. Hij spreekt goed Engels en terwijl we wachten hoort hij ons uit ver onze reis en Nederland. Ook hij kan niet geloven dat we met de Taz dat stuk hebben gereden. Als we door zijn, zien we op de kaart die we hebben gekregen dat we in een paar uurtjes het Krugerpark uit moeten zijn. We hopen het beste. We rijden nu echt op het laatste beetje benzine. (er was in Parfuri natuurlijk ook geen benzinepomp) Heel de weg kijken we uit het raam in de hoop dieren te zien, maar het valt ons een beetje tegen. De bomen staan dicht op elkaar en daartussen zien we weinig. Om 12.00 zijn we uit het Krugerpark en in de bewoonde wereld. We zijn dicht bij een stadje dat Messina heet, maar dat halen we niet meer. De auto haalt het nog net tot bij een tankstation. Hoera!Nu we terug zijn in Zuid-Afrika verbaast het ons niet dat de eigenares van het benzinestation blank is en Engels. Ze kijkt ons verbaasd aan. We willen tanken, maar kunnen we hier pinnen? Nee dat kan niet, je zult naar Messina moeten, daar kun je pinnen. Nee, dat redden we niet meer. Waar komen jullie vandaan? Als we haar vertellen dat we uit Mozambique komen via Parfuri is ze erg verbaasd. Met die auto?? Ze zeggen dat je minstens een 6×6 nodig hebt om die weg af te gaan. We lachen, maar met kiespijn. Maar goed, wat nu? Ze heeft een idee. Even verderop zit een ranch-achtig iets voor toeristen. Daar kun je vast wel pinnen. Ze belt voor ons en gelukkig, het kan! Maar dan moeten we nog wel een stukje met de auto. Ze geeft ons een slokje benzine, waar we het mee moeten redden en we gaan.

Als we terugzijn tanken we de auto vol en kopen een grote watermeloen, die we op de parkeerplaats opeten. Heerlijk! Ineens besef je hoe fantastisch het is als je eten en drinken hebt. Even later rijden we Messina binnen en het is voor ons erg vreemd de mooie stad te zien met mooie tuinen en lanen, terwijl nog geen 100 kilometer terug er niks dan hutten en zand is. Ondanks dat zijn we nog steeds erg uitgeput en zoeken we een plek om te slapen. Bij een motel vinden we een kamer.

Na een lange siësta onder de airco, besluiten we wat te gaan eten. Uiteindelijk vinden we een Spur, een soort Western Steaktent en eten daar een vette maaltijd. Omdat er verder niks te doen is, nemen we ’s avonds een lang bad en na wat gezapt te hebben op de tv in onze kamer vallen we weer vroeg in slaap.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.