Om 9.30u zitten we fris alweer in de auto. Ongelofelijk hoe snel je kan wennen aan nachtelijke geluiden. We rijden langs de Okavango Delta omhoog om via de Caprivi strook Namibie in te gaan.
Om 14.15 staan we al in Namibië! Dit is echt de snelste overgang die we tot nu toe hebben gehad. We kijken op de kaart en besluiten tot het plaatsje Rundu te rijden. Weer stoffige wegen en weinig tankstations. We stellen nu vast dat we 680 km op een volle tank kunnen rijden en nog 40 km op de jerrycan.
Na een lange dag rijden komen we mooi op tijd in Rundu. We zijn er om 17.30 en hebben tot nu toe 16510 km achter onze kiezen sinds Kaapstad. Na wat zoeken komen we bij een soort Lodge-achtig iets. We vragen of we de tent op mogen zetten en worden naar een klein veldje achterop het terrein gestuurd, waar een metershoog elektrisch hek omheen staat. We zetten gauw de tent op en gaan het terrein bekijken. Het blijkt een mooi terein met een prachtige tuin en een soort terras dat uitkijkt op de Caprivi. Je zit een paar honderd meter boven de Kavango (de rivier) en ziet links Namibië en rechts Angola liggen.
We blijven hier dan ook heel de avond zitten genieten van het uitzicht en kunnen er zelfs wat eten van onze Namibische ‘gastfrau’. Als het al laat is en iedereen behalve de krekels al slapen, besluiten wij ook maar terug te gaan naar ons ‘prikkelveldje.’ We gaan morgen lekker vroeg op weg naar Etosha National Park. Wat volgens horen zeggen een mooier park zou zijn dan het Kruger Park. We hebben er dan ook veel zin in, eindelijk wat meer dieren te zien.
