Week 14
Gedurende de week ben ik voornamelijk bezig geweest met de website voor de kabelkrant van Amsterdam; NieuwsNet 9. De site moet opgefrist worden, en ben er dus nu al een aantal weken mee bezig. Het bedenken van hoe je deze site gaat aanpassen, zo dat het er aantrekkelijk uit gaat zien voor de kijker en de (eventuele) klanten. Lastig… eerst moet je een idee hebben hoe je het er wil laten uitzien en dan beginnen met het uitvoeren ervan. Ik heb er nu een idee voor hoe het ongeveer moet worden, maar gaandeweg krijg ik meer ideeën hiervoor. Als Flash me weer iets na tevredenheid heeft laten zien, ga ik dat weer verder uit werken. Al deze dingen, foefjes en bewerkingen komen allemaal wel weer ergens tevoorschijn, zij het in mijn eigen site, die van een ander of voor mijn werk.
Gelukkig kan je ook niet echt de hele dag bezig zijn met het bedenken hoe er iets moet komen uit te zien en daarvoor is de perfecte ontsnapping van het gepeins boodschappen doen! Je gaat met je gedachten weer de samenleving in, weg van het kleine venster. De weg naar Gardens Centre, waar de dichtstbijzijnde grote supermarkt zit, is alweer een klein avontuur op zich. Als ik te voet ga kom ik wel telkens langs dezelfde gebouwen en huizen en grasveldjes. Het begint eigenlijk al met het grasveld waar een aantal speeltuigen staan. Eén daarvan is een dubbele schommel. Met dat ik heb besloten te gaan lopen, bedenk ik me alweer dat ik Rian kan tegenkomen in die speeltuin. Onze zwerver is daar regelmatig te vinden voor zijn exercises. Hij gaat een Rock ’n Roll circus opzetten en is daarom bezig met ringzwaaien. Het eerste wat ik van hem zie is meestal wanneer hij weer rond die dubbele schommel aan het ‘uitlopen’ is. Wanneer ik in zijn gezichtsveld verschijn is het weer een en al nervositeit in zijn lichaam. Hij weet dat we hem mogen, ook al weet ie dat we hem iets te vaak té beleefd vinden door zich voortdurend te verontschuldigen. Met dat ik me weer heb los geworsteld van zijn vele verhalen en motivaties, bedenk ik me weer dat ik spoedig geen ‘excuses’ meer over zal hebben om niet ook een keer te hoeven ‘swingen’ aan zijn zelfgemaakte ringen. Al verder lopende neem ik me voor om gewoon op hem te gaan zitten wachten in de speeltuin met een boek totdat hij weer komt voor zijn ‘practise’. Veel mensen op mijn weg zijn de standaard mensen die ik tegen kom, voornamelijk de homeless, die met de zon mee verhuizen van de ene kant van de straat naar de andere kant. Een vrolijke blik of groet doet ons beiden alweer goed. Op de hoek van het Poolcafé en de Backpackers kom je weer op de doorgaande weg terecht: Buitenkant.
