This Is Not An Easy Way Down

Vrijdag en zaterdag een rustig dagje gehad. Het plan was oorspronkelijk geweest met Simone en haar vriendin Danielle naar Cederberg te gaan; een gebergte noorden van Kaapstad in de buurt van Citrusdal. Cederberg staat bekend om zijn natuurschoon en vreemde rotsformaties. Citrusdal om zijn warmwaterbronnen. Auke en ik besloten om te skippen en een andere keer te gaan, wanneer we in volle gezondheid te kunnen genieten. Auke zou Helmer vrijdagochtend naar Simone brengen, was het niet dat de band zo plat stond als een dubbeltje. Maar even Simone bellen of zij deze kant op komt.. Ik baalde flink, want ik had er erg naar uitgekeken. Volgens Come and Play komt het voornamelijk door het werk met de kinderen in de townships. We zijn echt om de beurt ziek, maar ik heb het wel gehad, moet ik zeggen. Vrijdag zijn Auke en ik wat boodschappen gaan doen en hebben we ’s avonds film gekeken.

Zaterdag heb ik wat aan mijn verslagen gewerkt, want ik voelde me al stukken beter. We hebben toen ook een route gepland om te gaan hiken zondag; via de Gorge (platteklip) de tafelberg op, vervolgens naar het hoogste punt, langs de reservoirs en dan rond de top weer naar beneden (Indians view). Het zag ernaar uit een flinke tocht te worden dus we besloten vroeg te gaan slapen en vroeg op te aan. En een tocht was het! Vanaf de voordeur begon hij. De Gorge was op zich al een uitdaging, aangezien Auke en ik de vorige keer de top niet hebben bereikt door gebrek aan water, eten en tijd. Maar deze keer hadden we het beter bekeken. Twee liter water, bananen, boterhammen en chocolade en klimmen maar. Binnen twee uur waren we boven. Tijdens zo’n klim vraag je je weleens af waarom je ook alweer zo nodig wou, maar eenmaal die laatste meters en dan het uitzicht!! Ongelofelijk. De top van de tafelberg is erg onrealistisch. Een grote vlakte, met vreemde rotsen, een soort heideachtige begroeiing, spierwit zand en steentjes. Ik was trots op mezelf, maar we waren er nog niet. Na een korte adempauze gingen we op weg naar het hoogste punt, wat zo’n beetje aan de andere kant van de berg ligt. Binnen 3 kwartier waren we daar. Natuurlijk even een foto nemen bij de ‘beacon’; een stapel stenen met een kruis erop en een inscriptie. Jippie, de eerste duizender is overwonnen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.